Liber KKK - Kaos Keraunos Kybernatos jest pierwszym kompletnym, systematycznym
programem treningu magii od kilku wiekow. To calkowite zastapienie swietej Magii Abramelina
Maga, ktory to system stal sie przestarzałym ze wzgledu na swoj monoteistyczny
transcendentalizm i poleganie na represyjnych formach ascetycznej gnozy, dzis uwazanej za
nieodpowiednia.

Liber KKK jest przedstawiona jako serie ogolnych technik magicznych, ktore to mag musi
rozwinac w dzialajacy program, wykorzystujac w tym celu takie symbole, narzedzia i formy gnozy
jakie mu osobiscie odpowiadaja. Byloby niewlasciwym dla magii Chaosu by opisywala ona jakies
konkretne wierzenia lub dogmaty, poza tym ze magia dziala jesli wypelni sie pewne generalne
zalozenia. Byloby tez niewlasciwym dla kazdego maga Chaosu niewolnicze trzymanie sie
najdrobniejszych zalozen dowolnego systemu. Wiele mozna sie z Liber KKK nauczyc w samym
procesie dostosowania generalnych procedur do osobistego gustu i celow. Do ich praktykowania
moze przystapic kazdy dorosly. Zas slowo "mag" dotyczy w rownym stopniu obu plci, i uzycie go
w rodzaju meskim jest wylacznie literacka konwencja, wynikla z braku neutralnych form w jezyku.
Liber KKK jest seria dwudziestu pieciu magicznych operacji badz "technik". Piec

klasycznych technik Ewokacji, Dywinacji, Zaklinania, Inwokacji i Iluminacji jest realizowanych na
kazdym z poziomow Czarnoksiestwa, Szamanizmu, Magii Rytualnej, Magii Astralnej i Magii
Wysokiej. W ten sposob cala praca staje sie systematycznym podsumowaniem calej tradycji
magicznych technik, prowadzac maga od prostych praktyk i wytwarzania swych narzedzi do
opanowiania zlozonych eksperymentow na poziomie psychicznym.

Jest wysoce pozadanym by mag dysponowal jakas forma prywatnej swiatyni dla
praktykowania swych technik. Najwazniejsze jest jednak by mag pozostal aktywnym w sprawach
swiatowych przez caly okres swego treningu. Jego dzielo nie moze bowiem powodować
odseparowania sie od otoczenia, lecz raczej winno wykorzystywac go jako poligon doswiadczalny
dla magii. Dlatego tez prywatne interesy, szkoła, praca i stosunki towarzyskie winny być
podstawowym celem jego czarów. I wówczas, przez samo czynienie magii będzie on stopniowo
definiował swój styl i duchowość. Bowiem jest bezsensownym określać duchowość inaczej niż
przez sposób w jaki sie żyje. Jeśli sciezka Magii ma miec swoj duchowy skladnik, to moze byc on
odkryty wylacznie przez praktykowanie; wszelkie namowy i krytyki sa bezuzyteczne.

Nie istnieje zadna gorna granica czasu, jaki nalezy poswiecic na ukonczenie calej tej
praktyki, ale na pewno dolna jest okres roku. Kazdy jednak kto zdola zakonczyc swe operacje w
krotszym okresie, powinien rozwazyc mozliwosc dalszego zaangazowania sie w rozmaite
zyciowe aktywnosci, dla ktorych wsparcia moglby wykorzystac poznane techniki. Obiektywne
rezultaty sa dowodami magii, wszystko inne to mistycyzm.

Fragmenty Kamienia Filozoficznego ktore zawioda w trasmutacji olowiu w zloto, na nic
takze sie nie zdadza jako eliksiry oswiecenia w zyciu pelnym ryzyka i niepewnosci. Mag moze
byc zmuszonym do rozwazenia, czy bedzie musial jakos zaadaptować projekty wykorzystujace
tego typu elementy zanim rozpocznie swa prace.

Dla tych celow, piec klasycznych magicznych aktow Ewokacji, Dywinacji, Zaklinania,
Inwokacji i Iluminacji zostalo zdefiniowanych jak nastepuje:

EWOKACJA:

To praca z istotami ktore moga byc naturalnie wystepujace badz sztucznie stworzone. Moga byc
postrzegane jako niezalezne duchy, fragmenty podswiadomosci maga, lub egregory rozmaitych
gatunkow i form zycia, wszystko w zaleznosci od gustu i uzywanej struktury wierzen. W praktyce
Ewokacji wykonuje sie dla Zaklinania, gdy ewokowane istoty sa naklaniane do tworzenia efektow
wspierających maga. Ewokowane istoty znajduja takze pewne zastosowanie w Dywinacji, gdzie
uzywa sie ich dla odkrycia informacji dla maga.

DYWINACJA:

To wszystkie praktyki w ktorych mag przystepuje do poszerzenia swej percepcji magicznymi
srodkami.

ZAKLINANIE:

To wszystkie praktyki w ktorych mag probuje narzucic swa wole rzeczywistosci.
INWOKACJA:

To celowe utozsamienie swiadomosci i nieswiadomosci z jakims archetypem badz znaczacym
ogniwem mysli. Czesto sie wykorzystuje przy tym klasyczne koncepcje poganskich bogow, ale i
inne zalozenia spelniaja swe role. Inwokacje prowadza do stanow inspiracji badz opetania,
podczas ktorych Zaklinanie, Dywinacja i czasem Ewokacja moga byc z wielkimi sukcesami
wykonywane.

ILUMINACJA:

To celowe przeksztalcanie siebie za pomoca magii, ktore moze opierac sie na czarach Zaklinania
rzuconych na siebie dla naprawienia swych slabosci badz wzmocnienia atutow, oraz Dywinacjach
i Inwokacjach wykonywanych dla inspiracji i znalezienia celu.

Tak wiec wszystkie magiczne operacje wykorzystuja wole, percepcje i wyobraznie, czyli sa
czastkami Zaklinania lub Dywinacji. Wyobraznia jest tym, co zdarza sie gdy wola i percepcja
wzajemnie sie stymuluja.

Piec poziomow magicznej aktywnosci, Czarnoksiestwo, Szamanizm, Magia Rytualna, Astralna i
Wysoka zdefiniowane sa jak nastepuje:

CZARNOKSIESTWO:

To prosta magia ktora opiera sie na tajemnych wieziach istniejących miedzy fizycznymi
zjawiskami. Czarnoksiestwo jest mechaniczna sztuka, nie wymagajaca dla swego dzialania teorii
o istnieniu powiazan miedzy umyslem operatora i jego celem. Wszelkie efekty powstale z takiego
polaczenia moge byc postrzegane jako dodatkowe wsparcie. Pracujac na poziomie
czarnoksieskim mag tworzy artefakty, narzedzia i instrumenty ktore oddzialywuja magicznie z
fizycznym swiatem, i ktore moga byc ponownie uzyte w bardziej subtelny sposob na innych
poziomach. Praktyka Czarnoksiestwa winna byc przecwiczona dokladnie, bo choc wyglada ona
na prosta, to stanowi podstawe na ktorej opieraja sie wszystkie wyzsze poziomy.
SZAMANIZM:

Dziala na poziomie transu, wizji, wyobrazni i snu. Otwiera podswiadomosc maga poprzez
negowanie jego psychicznego cenzora rozmaitymi technikami. Wejscie na ten poziom grozi
powaznym niebezpieczenstwem, ktore jesli okaze sie zbyt silne, grozace obsesja lub opetaniem
moze zmusic maga do czestych powrotow do czarnoksiestwa i rytualow dewokujących.

MAGIA RYTUALNA:

Laczy ona zdolnosci rozwiniete na poziomach Czarnoksiestwa i Szamanizmu. Mag jednoczy tu
wykorzystanie narzedzi stworzonych na poziomie Czarnoksiestwa z podswiadomymi mocami
Szamanizmu, laczac ich zastosowania w zdyscyplinowanym i kontrolowanym stylu.

MAGIA ASTRALNA:

Magia astralna jest realizowana wylacznie przy uzyciu wizualizacji i odmiennych stanow
swiadomosci. Nie wykorzystuje sie w niej zadnych parafernaliow, choc narzedzia i instrumenty z
poprzednich poziomow moga zostac uzyte w formie zwizualizowanych obrazow. Na poczatku
mag bedzie najprawdopodobniej wymagal odosobnienia, ciszy, ciemnosci i znaczacego wysilku
w koncentracji i transie by powiodlo mu sie w tym rodzaju magii, lecz praktyka pozwoli mu w
koncu realizować ja wszedzie.

MAGIA WYSOKA:

Magia wysoka jest tym co zdarza sie gdy nie istnieje zadna przeszkoda dla bezposredniego
magicznego efektu woli, zadna bariera dla bezposredniego jasnowidzenia i przewidywanie i
zadna roznica miedzy magiem a dowolna forma swiadomosci w jaka zdecydowal sie wcielic. Dla
wiekszosci ludzi portale Wysokiej Magii otwieraja sie jedynie na kilka krotkich chwil w ich zyciu.
Mag jednak, w miare postepow w swym treningu zyskuje sile woli pozwalajaca mu otworzyc
bramy do cudownosci znacznie czesciej. Nie sa tu przedstawione zadne procedury dla pieciu
technik Wysokiej Magii. Reprezentuje bowiem ona punkt, w ktorym wszelkie wyuczone metody
ustepuja pola intuicyjnemu geniuszowi, i kazdy musi odnalesc klucz do wyzwolenia takich mocy
calkowicie samemu. Pierwsze dwadziescia technik uczy calego arsenalu sztuczek rzucania i
chwytania magicznego piorunu. W Wysokiej Magii pierwotny Chaos naszych serc sam juz go
rzuca i chwyta.

Piec technik na kazdym poziomie moze byc realizowanych w dowolnej kolejnosci, lecz wszystkie
one winny byc ukonczone przed przejsciem na nastepny poziom. Mag winien rozpoczac cala
operacje w dniu ktory jest w jakis sposob znaczacy. Moga to byc urodziny, moze zmiana por
roku. Nalezy przygotować sobie ksiege, w ktorej beda odnotowywane rezultaty w kazdej z
dwudziestu pieciu technik. Jedynie sukcesy moga zostac utrwalone, zas mag musi zmieniac swe
podejscie do kazdej z technik, poki nie uda mu sie osiagnac wartych wzmianki rezultatow.
Pomniejsze wyniki moga byc, jako odnosniki, zanotowane gdzie indziej. Archiwum praktyk Liber
KKK winno bowiem zawierac zestaw znaczących sukcesow w kazdej z uzytych technik.
Pojedynczy sukces przy kazdej z nich jest absolutnym minimum, zas przynajmniej po piec moze
byc dopiero uznane za calosciowa prace.

Za mozliwym wyjatkiem Wysokiej Magii, wszystkie techniki winne byc uprzednio dokladnie
zaplanowane. Przed rozpoczynajacym prace wejsciem do swiatyni, mag winien dokladnie
wiedziec co chce uczynic. Wiekszosc preferuje przygotowanie sobie dokladnego opisu praktyki,
nawet jezli w jej trakcie nie beda go uzywali. Zdarza sie, ze mag w trakcie ceremonii robi sporo
wiecej niz zaplanowal, bowiem prowadza go inspiracja i koniecznosc chwili. Jednak nigdy nie
powinien on rezygnować z tego co zaplanowal, lub rozpoczynac pracy jedynie z ogolna idea
rzucenia jakiegos tam czaru.

Podczas okresu praktykowania technik Liber KKK, mag moze byc zmuszonym bronic sie przed
rezultatami swych wlasnych pomylek i wrogich wplywow psychicznych. Moze takze musiec
czesto regenerować swe zdrowie i moce psychiczne. Dla tych celow doskonale nadaje sie
Gnostycki Ryt Dewokacji. Z praktycznego punktu widzenia jest on zgrabna i potezna technika
Rytualnego Zaklinania wyzej wymienionych potrzeb. Moze byc on uzywany powszechnie
podczas pracy, przede wszystkim jako preludium i zakonczenie kazdej z pierwszych pietnastu
technik.

Czarnoksiestwo

Techniki od Pierwszej do Piatej

Czarnoksiestwo opiera sie przede wszystkim na wykorzystaniu psychicznych powiazan miedzy
fizycznymi fenomenami, i jedynie w drugorzednym stopniu na nawiazaniu takiego powizzania
miedzy nimi a umyslem. Kazda z technik tu wykonywanych wymaga uzycia fizycznych
instrumentow ktore moga byc wykorzystane ponownie na wyzszych poziomach. Jest bardzo
pozadanym, by mag wykonal je samodzielnie. W ostatecznosci moze on zaadaptować do swych
celow istniejace przedmioty jesli sa one bardzo dla niego znaczace, unikalne artefakty, obiekty
przez niego tylko zaprojektowane, badz zdobyte w dziwny lub znaczacy sposob. Nie jest
przypadkiem ze Czarnoksiestwo przypomina czesto pewne dzieciece schematy zachowan.
Dzieci czesto wykazuja naturalna znajomosc prostych zasad magii, nawet jesli brak im
wytrwalosci i woli by zmusic ja do dzialania. Dorosly mag usiluje odzyskac ta dziecieca
wyobraznie, elastycznosc i myslenie zyczeniowe, i zamienic ja w cos o realnej mocy.
Technika Pierwsza - Ewokacja Czarnoksieska

Mag tworzy samodzielnie fetysz - fizyczna reprezentacje istoty, rzezbiac, lepiac badz montujac ja.
Jest ona generalnie przeznaczona do przyciagania powodzenia, chronienia przez odpedzanie
pecha i sluzenia jako rezerwuar mocy dla maga. Zwykle nadaje sie jej forme przypominajaca
jakis rodzaj zyjących badz chimerycznych istot, majaca sugerować jej funkcje. Jesli zas
przypomina z grubsza ludzka sylwetke, wowczas zwie sie ja Homunkulusem. Moze zawierac
czesci ciala maga lub byc nacierana jego krwie czy seksualnymi fluidami. Mag traktuje fetysz jak
zywa istote, karmi ja, rozmawia z nia, nakazuje jej wykorzystac swe wplywy dla zapewnienia mu
powodzenia i przenosic je na niego przy krytycznych zleceniach. Niektorzy magowie wola
tworzyc dwa fetysze, jeden dla narzucania swej woli, drugi dla przynoszenia wiedzy i informacji.
Technika Druga - Dywinacja Czarnoksieska

Mag przygotowuje sobie prosty model wszechswiata jako dywinacyjne narzedzie. Zestaw
Runicznych Kamieni jest tu idealny. Ten czysto zachodni system jest uzyteczny na kazdym
poziomie, podczas gdy I Ching czy Tarot moga okazac sie zbyt zlozone do praktykowania na
poziomach Szamanskich bez poddania ich jakims znaczacym przerobkom. Mag powinien
praktykować dywinacje tak dla generalnych trendow jak i odpowiedzi na konkretne pytania.
Elementy dywinacyjnego narzedzia winny byc postrzegane jako majace dosc bezposrednie
powiazanie z czesciami rzeczywistosci ktore reprezentuja, zas procedury losowania czy
tasowania uwazane za lustrzane odbicie procesow wyboru stosowanych przez Fortune.
Aktywnosc i zlozonosc dywinacyjna powinna byc doprowadzona do czestotliwosci ktora nie
utrudnialaby zapamietania i wdrozenia odpowiedzi. Sluszne jest zasieganie rady wyroczni w
kwestiach, ktore moga potwierdzic badz obalic jej slowa w relatywnie krotkim czasie.
Technika Trzecia - Czarnoksieskie Zaklinanie

Dla rozpoczecia praktyk trzeciej techniki mag musi zdobyc lub przygotować sobie rozmaite
narzedzia, z ktorych najwazniejsza jest magiczna bron do zaklinania. Najlepiej sie ku temu
nadaje niewielka rozdzka lub noz. Nalezy ja wykorzystywac w Gnostyckim Rycie Dewokacji dla
zakreslania pentagramow. Procz tego pomocna moze sie okazac brylka plasteliny lub innego
plastycznego materialu, rozmiarow mniej wiecej piesci. By dokonac Czarnoksieskiego Zaklinania,
mag wykonuje fizyczna reprezentacje swej woli i pragnien, uzywajac przy tym, tam gdzie tylko
jest to mozliwe swej magicznej broni. Tego typu zaklinan powinien on dokonywac od jednego do
kilku razy tygodniowo. Jak zawsze jego celem winno byc wplyniecie na bieg zdarzen, zanim
natura podejmie juz swe decyzje; nie nalezy tez zbytnio naciskac na nia, poprzez zaklinanie
wysoce nieprawdopodobnych zdarzen.

Technika Czwarta - Czarnoksieska Inwokacja

Celem czwartej z technik jest doprowadzenie do radykalnych zmian w zachowaniu maga poprzez
czasowa zmiane jego otoczenia. Nie istnieja zadne ograniczenia roznorodnosci doswiadczen
jakie mag moze pragnac dla siebie zaaranzować. Moze on np. po przeprowadzeniu dokladnych
badan srodowiskowych przeniesc sie w przebraniu do zupelnie obcego dla siebie miejsca i
zaczac odgrywac zupelnie nowe spoleczna role. Alternatywnie, moze on przystroic swa swiatynie
i siebie tak by doswiadczyc przez chwile bycia starozytnym egipskim bogiem. W Czarnoksieskiej
Inwokacji mag testuje do granic mozliwosci umiejetnosc stworzenia narzuconej przez siebie
zmiany, poprzez przeksztalcanie srodowiska i swego zachowania.
Technika Piata - Czarnoksieska Iluminacja

W praktykach Iluminacji celem maga jest dokonanie samoudoskonalenia w pewien precyjnie
zdefiniowany i specyficzny sposob. Chwalebne plany duchowego oswiecenia winny byc bowiem
odrzucone na rzecz zidentyfikowania i przezwyciezenia bardziej oczywistych slabosci i
wzmocnienia swych atutow. Dla praktyki Iluminacji mag tworzy pewien obiekt majacy
reprezentować jego wewnetrzna podroz jako calosc. Z technicznego punktu widzenia nosi on
nazwe "lampy", choc moze miec forme dowolna - od pierscienia do mandali. "Lampa" ta jest
uzywana jako swiadek wobec ktorego sklada sie roznorodne przysięgi i deklaruje rozwiazania.
Zostaja one nastepnie wlaczone w zdobnictwo "lampy". Mag moze byc zmuszony do
przeprowadzania wielu uzupelniających aktow inwokacji, zaklinania, dywinacji, a nawet ewokacji
dla poczynienia postepow w dziele iluminacji. Nie jest niczym niezwykłym niszczenie i
odbudowywanie w jej trakcie calej "lampy".

Szamanizm

Techniki od Szostej do Dziesiatej

Szamanizm opiera sie na wykorzystaniu odmiennych stanow swiadomosci w ktorych aktywna
wizualizacja jak i pasywne poszukiwanie wizji moga najlatwiej wystapic. Najlatwiejsze i
najbezpieczniejsze z nich do wykorzystania sa te, ktore zachodza na pograniczu snu, w
marzeniach i lekkich transach niesionych przez ciche medytacje. Kazda metoda osiagania Gnozy
winna byc dopasowana do osobistych preferencji, jednak w poczatkowych cwiczeniach madrze
jest unikac pewnych niebezpiecznych i ekstatycznych praktyk w ktorych latwo utracic jest
kontrole. Generalnie zalecane jest poglebianie transu przez koncentracje na wizualizacjach i
wizjach niz przez wczesniejsze sieganie do technik ekstremalnej Gnozy. W Szamanizmie mag
usiluje odkryc i ustanowic powiazania miedzy swymi umyslowymi wyobrazeniami i zewnetrznymi
zjawiskami. Wizje czesto przenoszone sa w symbolicznym jezyku, w ktorym choroby moga
przybrac ksztalt np. owadow lub nienawistnych zwierzat, zas leki lub pragnienia ujawnic sie jako
duchy. Mag winien wiec operować na tych obrazach w sposob w jaki sie prezentuja, dewokujac
lub inwokujac owe formy silami swej wizualizacji, i interpretujac ich fizyczne znaczenie wowczas
kiedy jest to konieczne. Szamanizm dazy w ten sposob do wielkiej roznorodnosci praktyk, w
ktorych mag zaczyna rozumiec syntetyzujace symbole obszary swej swiadomosci.
Technika Szosta - Ewokacja Szamanska

W praktyce tej mag dazy do stworzenia wizji istoty, ktora zmusi do zrealizowania swej woli.
Czesto okazuje sie byc pomocnym praktykowanie ze zwizualizowanymi formami stworzen
uzywanych w ewokacji czarnoksieskiej, aczkolwiek nie jest to regula. Generalnie, istoty te
uzywane sa do zachecenia pozadanych wydarzen do zmaterializowania, lub do odnalezienia
specyficznych informacji w sytuacjach, ktore sa zbyt zlozone by wykorzystac proste zaklecia lub
dywinacje. Istoty te dzialaja jak semiinteligentne zaklecia o ograniczonym zakresie niezaleznego
dzialania. Mag dazy do zbudowania silnego zwiazku z istotami jakie przywolal, az do czasu gdy
zaczna one wywierac realne efekty na fizycznym swiecie. Wiele doskonalych operacji mozna
przeprowadzic poprzez kontaktowanie sie z nimi na poziomie snow.
Technika Siodma - Dywinacja Szamanska

W Szamanizmie dywinacje stanowia wizyjne podroze podejmowane dla odpowiedzenia na
poszczegolne pytania. Jednak tradycyjne okreslenie "podroz wizyjna" winno byc rozumiane w
szerokim sensie, tak by wlaczyc w nia odpowiedzi uzyskane na kazdy sposob, czy to poprzez
wyimaginowane glosy, doznania zmyslowe, czy jeszcze inaczej. Generalnie mag stara sie
skoncentrować na swym pytaniu, a nastepnie przejsc w stan marzenia, pol-snu czy transu, i
nastepnie wyzwolic w sobie naplyw obrazow, glosow i innych doznan. Mozna sprobować
przystapic do calkowicie nieskrepowanej wizji, mozna tez sprobować nadac jej jakas strukture
poprzez wyszukiwanie specjalnych w niej symboli, szczegolnie tych wykorzystywanych w
dywinacji czarnoksieskiej.

Technika Osma - Szamanskie Zaklinanie

Podczas Szamanskiego Zaklinania mag usiluje narzucuc swa wole swisatu poprzez
bezposrednia lub symboliczna wizualizacje pragnienia, Tak wiec, bedac w swej wybranej formie
transu przywoluje obraz swego celu i wizualizuje spelnienie zwiazanych z nim checi. Czesto
pomocna moze sie okazac wizualizacja samego, jako udajacego sie do osoby lub miejsca na
jakie pragnie sie wplynac. Nastepnie zas wyobraza scene, podczas ktorej sytuacja lub
zachowanie danej osoby staje sie zgodne z jego oczekiwaniami. Nie ma nic niezwyklego w tym,
ze czasem wizualizacja staje sie cokolwiek symboliczna, znieksztalcona lub zabarwiona
wyobraznia maga. Tego typu zaklocenia winny byc odpedzane wieksza koncentracja na
upragnionej wizualizacji. Ich nadmierna uporczywosc moze kryc pewna wiedze o celu dzialania
lub jego zwiazkach z magiem. Wiedze taka mozna wykorzystac do udoskonalenia zaklecia. Na
przyklad, jesli wybrana osoba nieustannie przejawia w trakcie wizji cos na ksztalt aury lub
zwierzecych ksztaltow, dobrze jest na tych wlasnie cechach slupic swa wizualizacje. Podobnie,
jesli wybrana sytuacja wydaje sie miec pewien rodzaj charakterystycznej "wibracji", magowi moze
sie predzej powiesc z dzialaniem na niej wlasnie, niz na czysto fizycznej formie.
Technika Dziewiata - Szamanskia Inwokacja

Podczas Szamanskiej Inwokacji mag czerpie wiedze z Atawizmow, przede wszystkim ich
zwierzecych odmian. Istnieje wiele uzytecznych teorii, probujących wyjasnic dlaczego takie
doswiadczenia sa mozliwe. Ludzki kod genetyczny zawiera wielka ilosc pozornie
niewykorzystanej informacji. Wiele z niej musi odnosic sie do naszej ewolucyjnej historii. Mozg
czlowieka rozwinal sie w procesie przyrostu nowych struktur, a nie kompletnej modyfikacji - tak
wiec starsze jego partie zawieraja obwody i programy identyczne z tymi u innych zwierzat.
Niektorzy magowie sadza iz psychiczna czesc ludzkiej istoty powstaje ze szczatkow dusz wielu
minionych stwozen - w tym i zwierzat - podobnie jak to sie dzieje z cialem fizycznym. Inni zas
uwaznaja ze zbiorowa nieswiadomosc rozmaitych gatunkow zwierzecych jest dla nich dostepna
telepatycznie.

By przeprowadzic Szamanska Inwokacje, mag probuje zostac jakos opetanym przez zwierzecy
atawizm. Wybor konkretnej formy zwierzecia jest sprawa bardzo osobista. Moze byc tak, iz mag
od dziecinstwa odczuwal szczegolny pociag do tego gatunku, lub tez jakas jego cecha, cielesna
badz umyslowa z nia mu sie kojarzy. Moze tez jest to po prostu gos intuicji, lub nagle wizjonerslie
objawienie? By rozwinac inwokacje, mag powinien wizualizować sie podczas transu jako zwierze,
a nawet sprobować przystapic do astralnej projekcji w jego formie. Czesto przydaje sie fizycznie
odgrywac zachowanie zwierzecia w odpowiednim srodowisku. Wraz z praktyka, mozna osiagnac
wysokie poziomy rozszczepienia swiadomosci, umozliwiajace magowi przesluchanie swego
atawizmu ze znanych mu kwestii. Mozna tez poprosic atawizm o udzielenie tych z jego mocy,
jakie moglyby byc udzwigniete przez fuzyczne i astralne ciala maga.
Technika Dziesiata - Szamanska Iluminacja

Tzw. podroz wizyja Iluminacji Szamanskiej jest wyprawa za samopoznaniem, samoodnowa, badz
samodoskonaleniem. Moze przyjac wiele form. Tradycyjnie jest doswiadczeniem smierci i
odrodzenia, podczas ktorego mag wizualizuje swa smierc i rozczlonkowanie ciala, po ktorej
nastepuje odbudowa ciala i "ducha", a nastepnie ponowne narodziny. Czasem dla poglebienia
transu proces ten jest wspomagany fizycznie przez bezsennosc, glodowke i proby bolu. Inna
metoda jest przeprowadzenie serii wizyjnych wedrowek przyzywających tzw. "duchy" naturalnych
zjawisk, zwierzat, roslin i mineralow, by prosic je o udzielenie wiedzy. Najprostrzym jednak
sposobem jest odejscie na kilka dni w dzikie, oddalone od ludzkich siedzib miejsce i
przeprowadzenie tam zupelnego przegladu swego zycia i przyszlych oczekiwan.
Magia Rytualna

Techniki od jedenastej do pietnastej

W Rytualnej Magii fizyczne wykorzystanie magicznego instrumentalizmu jest laczone z
odmiennymi stanami swiadomosci w seriach strukturalnych ceremonii. Ty jako mag zaczynasz
wykozystywac pewne magiczne teorie w projektach swych operacji, by uczynic je bardziej
precyzyjnymi i efektywnymi. W szczegolnosci powinienes poszerzyc swe wykorzystanie transu
przez uzycie rozmaitch tecchnik gnozy. Prowadzi to do pelniejszego wprowadzenia do gry
nieswiadomych czesci umyslu - a to one przeciez w koncu robia ta magie. W rytualnej magii
wykorzystuje sie w wielkim stopniu rozmaite systemy symbolicznych powiazan, myslenie
analogiami i sigile. Sa one potrzebne dla komunikowania siw z nieswiadomoscia i zajecia czyms
swiadomego umyslu podczas magicznej praktyki. Rytualna magia ma zawsze niebezposrednia
strukture dotarcia do pragnienia na swiadomym poziomie.Rytual jaki mag odprawia, nigdy nie
zadziala z bezposrednim przedstawieniem lub wizualizacja jego pragnien, lecz wylacznie z jakims
sigilem lub symboliczna analogia, ktora podczas stanu gnozy stymuluje dane pragnienie w
nieswiadomosci.

Technika Jedenasta - Rytualna Ewokacja

Przystepujac do rytualnych ewokacji magowie moga chciec dalej uzywac form istot, jakie uzywali
podczas praktyk czarnoksieskich badz szamanskich, lub tez zaczac eksperymentować z
tradycyjnymi formami znanymi z klasycznych grimiarow duchow. Ewentualnie, moze tez
sprobować stworzyc swe wlasne istoty. Tradycja poucza by ograniczyc sie do praktyk z nie
wiecej niz czterema istotami naraz, i w praktyce wydaje sie byc to dobra wskazowka. Podczas
rytualnej ewokacji wykorzystuje sie zawsze materialny skladnik, nawet jesli mialby nim byc zwykly
sigil na papierze. W trakcie pierwszej ewokacji mag buduje silna wizualizacje obrazu istoty,
korzystajac z pelni swej gnozy. W nastepnych, wydaje jej materialnemu skladnikowi rozmaite
rozkazy i poiczenia, lub tez probuje uzyskac od niej jakies informacje. Skladnik taki winien byc
traktowany rytualnie, i kiedy to mozliwe, tylko w stanie gnozy. Bedac niewykorzystywanym, musi
pozostawac ukryty.

Technika Dwunasta - Rytualna Dywinacja

W Rytualnej Dywinacji manipuluje sie jakim rodzajem fizycznego przedmiotu dla uzyskania w
stanie gnozy symbolicznej lub analogicznej odpowiedzi. Jej glebokie poziomy wykluczja
wykorzystanie zlozonych systemow dywinacyjnych pokroju Kabaly lub I Ching, ale nie dotyczy to
wszystkich ludzi. Inni moga uznac bardzo proste systemy w rodzaju wrozenia z kosci za zbyt
niedokladne do takiej pracy, i skipic sie na systemach posredniej zlozonosci - runach, tarocie lub
wschodniej geomancji. Przed przystapieniem do dywinacji mag winien rytialnie naladować jej
instrument sigilem lub analogiczna reprezentacja pytania. Nastepnie w stanie gnozy
przeprowasza sie wrozebne losowanie. Interpretacja wynikow moze byc przeprowadzona wciaz
pod jej wplywem, badz tez juz po powrocie do normalnej swiadomosci.
Technika Trzynasta - Rytualne Zaklinanie

W Rytualnym Zaklinaniu mag moze wykorzystac instrumenty przygotowane podzas praktyk
czarnoksieskich, chyba ze cos go szczegolnie zainspirowalo do stworzenia lepszycja narzedzi.
Taki instrument zaklinania, czy tez "magiczna bron" jest wykozystywany do kreslenia sigili w
powietrzu, a tan gdzie to tylko mozliwe, w tworzeniu i manipulowaniu rozmaitymi zakleciami.
Wszelkie takie zaklinania polegaja na wykorzystaniu jakiejs formy rytualu dla zajecia czyms i
obejscia swiadomego umyslu, dzieki czemu moze zaczac dzialac o wiele potezniejsza
nieswiadomosc. Zaklecie moze byc doslownie wszystkim, od stwozenia i konsekracji sigilu przez
manipulowanie woskowymi obrazami az po rytualne odegranie jakiejs analigii swego pragnienia.
W kazdym z tych przypadkow, by odniesc sukces mag musi skupic swa gnoze i koncentracje na
samym zakleciu, a nie pragnieniu jakie ono reprezentuje.
Technika Czternasta - Rytualna Inwokacja

Podczas Rytualnej Inwokacji, ty jako mag probujedz nasycic swe zmysly doswiadczeniami
odnoszacymi sie, badz tez symbolizujacymi konkretna jakosc, ktora chcialbys przywolac. Tak
wiec mozesz przyozdobic siebie i swa swiatynie barwami, zapachami, symbolami liczbami,
kamieniami, roslinami, metalami i dzwiekami zgodnymi z tym, co chcesz inwokować.
Dostosowujesz takze swe zachowanie, mysli i wizualizacje w trakcie gnozy tak, by zostasc przez
to opetanym. W praktyce czesto wykorzystuje sie klasyczne teo-formy, jako ze poganskie
panteony oferuja odpowiedniki wszelkich cech tych form, do ktorych czujesz osobista sympatie.
Po kazdej udanej inwokacji winna nastepować troche pozniej kolejna, zwiazana z calkowicie
odmiennymi cechami. Pelne opanowanie programu tej techniki winno obejmować sukcesy przy
co najmniej pieciu zupelnie roznych od siebie inwokacjach.
Technika Pietnasta - Rytualna Iluminacja

W Rytualnej Iluminacji mag wykorzystuje rozmaite akty dywinacji, zaklinania, ewokacji i inwokacji
by udoskonalic sie. Jak w przypadku innych form iluminacji, tak i tutaj zamierzone zmiany winny
byc specyficzne, wolne od uogolnien i powierzchownosci. Podobnie tez moze sie okazac bardzo
pomocna bardziej wysublimowana forma "lampy", byc moze w formie jakiejs mandali,
reprezentujaca 'ja' lub 'dusze' maga podczas tej operacji. Jednym z efektow rytualnej iluminacji
jest czesto zmuszenie maga do wybrania pomiedzy paradygmatamu Atmana i Anatty. Jesli
zdecyduje sie przyjac koncepcje Anatty, nieistnienia duszy, iluminacja staje sie dla niego kwestia
dodawania i odejmowania pewnych wzorcow mysli i zachowan. Jesli zas zdecyduje sie dzialac w
wierze w Atmana, doktryne osobistej duszy lub Swietego Aniola Straznika, wowczas staje
naprzeciw o wiele bardziej zlozonej, niebezpiecznej i niepewnej sytuacji. Przy zalozeniu ze
osobistsa dusza istnieje, nie ma jednakze jakiejs prawdziwej woli, wowczas mag - atmanista
moze dzialac jakby byl anattanista. Gdyby jednak uwazal on iz prawdziwa wola istnieje, wtedy
cala operacja musi yc skierowana na jej poznanie i wdrozenie. Autor unikal podazania daleko ta
sciezka, gdyz widzial jak caly proces w licznych pdzypadkach spektaki;arnie zawiodl. Tym ktorzy
chca mimo to pojsc nia, radzi by unikalu przyjmowania jako prawdziwej woli wszystkiego, co stoi
w radykalnej sprzecznosci ze zdrowym rozsadkiem, czy tez 'nizsza wola', jako ow rozdzwiek
nazywany jest w owym paradygmacie.

Magia Astralna

Techniki od szesnastej do dwudziestej

Magia Astralna jest Magia Rytualna odprawiana w calosci na plaszczyznie wizualizacji i
wyobrazni. W przeciwienstwie jednak do szamanskiej magii, gdzie korzystsa sie z dosc
swobodnych form obrazow i wizji, tutaj konieczna jest precyzyjna i dokladna wizualizacja
wewnetrznej przestrzeni. Tam tobowiem mag przeprowadza procesy majace przyniesc mu
poznanie i zmiane tak siebie, jak i zwyklego swiata. Do Astralnej Magii nalezy podchodzic z
przynamniej taka doza przygotowav i wysilku, jakby byla wkladana w magie rytualna, w
przeciwnym razie zamieni sie ona w krotkie serie czwiczen wyobrazni pozbawione wiekszego
magicznego efektu. Wlasciwie odprawiana, moze byc zrodlem niezwyklej mocy, majac w dodatku
ta zalete, ze nie potrzebuje zadnego materialnego wyposazenia. Operacje astralnej magii
rozpoczyna sie zwykle w jakichs cichych, odludnych miejscach, siedzac badz lezac wygodnie, z
zamkietymi oczyma. Na zewnatrz nie widac by dzialo sie cos specjalnego, moze poza
zroznicowaniem rytmu oddechu, postawy czy wyrazu twarzy gdy mag wkracza w stan gnozy.
By przygotować sie do magii astralnej, nalezy wzniesc na plaszczyznie zwizualizowanej
wyobrazni swiatynie, a czasem nawet cala ich serie. Swiatynie takie moga miec dowolna postac,
choc wielu magow woli pracować w dokladnej simulakrze ich materialnego pierwowzoru.
Swiatynia atralna jest wizualizowana we wszelkich detalach, i powinna zawierac cale
wyposazenie niezbedne do wykonania rytualu lub przynajmniej szafke je zawierajaca. Kazdy
zwizualizowany w swiatyni przedmiot winien zawsze w niej byc przy ponownym do niej
wkroczeniu, chyba ze zostal celiwo rozpusszczony lub usuniety. Najwazniejszym z
wystepujących w niej obiektow jest zawsze obraz samego maga podczas pracy. Na poczatku
moze sprawiac to wrazenie manipulowania kukielka samego siebie, ale z praktyka przyjdzie
odczucie rzeczywistego prdzebywania w swiatyni.

Przed rozpoczeciem wlasciwych praktyk magii astralnej nalezy powtarzanymi seriami wizualizacji
cala wymagana swiatynie, jej wyposazenie i obraz pracujacego w niej maga budować tak dlugo,
az wszystkie detale beda doskonale. Dopiero wtedy mag moze przystapic do wykozystania
swiatyni. Kazda dokonana w niej operacja musu zostasc zaplacowana tak dokladnie, jak mialo to
miejsce dla praktyk rytualnych. Rozmaite zas akty astralnej ewokacji, dywinacji, zaklinania,
inwokacji i iluminacji przybieraja forme podobna do ich odpowiednikow z magii rytualnej,
dostosowana oczywiscie do nowych, specyficznych warunkow.
Wysoka Magia

Techniki od dwudziestej pierwszej do dwudziestej piatej

Wszelkie techniki magii sa w rzeczywistosci rozmaitymi sposobami zmuszenia jakichs
niedefiniowalnych czesci nas samych do czynienia. Wszechswiat jest czarodziejska struktura, a
my wszyscy potrafimy czarować. Naprawde uzyteczne teorie magii to te, ktore wyjasniaja czemu
jest tak kaprysna i czemu mamy tak wielkie opory przed uwierzeniem w nia, sprawieniem by
zadzialala i rozpoznaniem jej dziel. To tak jakby wszechswiat rzucil na nas zaklecie bysmy
mysleli ze nie jestesmy magami. Jednak zaklecie to jest raczej radosnym kosmicznym zartem.
Wszechswiat wzywa nas bowiem do rozbicia iluzji, pozostawiajac na niej kilka rys.
Nie ma tu przedstawionej zadnej z pieciu technik Wysokiej Magii, nie jest to w ogole mozliwe;
czytelnik winien wrocic do uwag na jej temat przedstawionych we wstepie. Mag by wkroczyc w
domene wysokiej magii musi polegac na impecie swej pracy z czarnoksiestwem, szamanizmem,
rytualna i astralna magia. Tam wyksztalci swe wlasne triki i gesty dla spontanicznego
wyzwolnenia w sobie chaotycznej kreatywnosci.

tłumaczenie: fr. Eimi Kion